ฮือ ฮื่อ ฮื้อ โอ้ฮะโอ มาเด้อขวัญเอย
เอิ้นเอาขวัญเจ้าของ มื้อที่อ้ายถิ่มป๋า
เก็บเอาซากหัวใจ ที่อ้ายบอกว่าเบื่อ
กู้เอาสาดจ้อนเอาเสื่อคืนเมือบ้านหาพ่อแม่
โอ้ฮะโอ ลูกเจ็บคักแน
อันว่าความฮักนี้ หมดแล้วโปรโมชั่น
คำว่าฮักมั่นแก่นแค้นคำข้าว เจ้าของแท้
คิดฮอดคำพ่อแม่ ที่เพิ่นบอกเพิ่นสอน
ติดอ้อนต้อนโหย่นใจไปนำเขา
บ่สนคำย้ำเตือนของผู้เฒ่า
เบือนหน้าหนีสิเป็นสิตายสิอยู่นำเขา นี่มันชีวิตข่อย
ยกขันธ์ห้ามากราบเท้าพ่อแม่
ขอขมาลาโทษอโหสิกรรมให้ลูกแน
ที่ลูกเคยทำตัวแย่ เฮ็ดให้พ่อให้แม่ต้องเสียใจ
ใช้หัวใจแต่บ่มีสมอง เฮ็ดโตจองหองบาปกรรมจนนำไล่
ฮู้ซึ้งถึงความหลงมันเป็นจั่งได๋ ต่อจากนี้ สิเป็นคนใหม่
ติดอ้อนต้อนโหย่นใจไปนำเขา
บ่สนคำย้ำเตือนของผู้เฒ่า
เบือนหน้าหนีสิเป็นสิตายสิอยู่นำเขา นี่มันชีวิตข่อย
ยกขันธ์ห้ามากราบเท้าพ่อแม่
ขอขมาลาโทษอโหสิกรรมให้ลูกแน
ที่ลูกเคยทำตัวแย่ เฮ็ดให้พ่อให้แม่ต้องเสียใจ
ใช้หัวใจแต่บ่มีสมอง เฮ็ดโตจองหองบาปกรรมจนนำไล่
ฮู้ซึ้งถึงความหลงมันเป็นจั่งได๋ ต่อจากนี้ สิเป็นคนใหม่
ยกขันธ์ห้ามากราบเท้าพ่อแม่
ขอขมาลาโทษอโหสิกรรมให้ลูกแน
ที่ลูกเคยทำตัวแย่ เฮ็ดให้พ่อให้แม่ต้องเสียใจ
ใช้หัวใจแต่บ่มีสมอง เฮ็ดโตจองหองบาปกรรมจนนำไล่
ฮู้ซึ้งถึงความหลงมันเป็นจั่งได๋
ต่อจากนี้ สิเป็นคนใหม่
โอ้ฮะโอ มาเด้อขวัญเอย